Element układu zapłonowego (patrz » układ zapłonowy) w wersji bateryjnej, pełniący funkcję transformatora elektrycznego przetwarzającego impulsy napięciowe 12V na wysokonapięciowe rzędu kilkunastu tysięcy V; składa się z uzwojeń (pierwotnego i wtórnego), żelaznego rdzenia i ich hermetycznej obudowy wypełnionej olejem transformatorowym; w silnikach wielocylindrowych stosuje się cewkę pojedynczą z rozdzielaczem wysokiego napięcia lub zespół cewek indywidualnych dla każdego cylindra (z rozdziałem impulsów niskonapięciowych).
Przekrój klasycznej cewki zapłonowej
Zintegrowane cewki indywidualne
Miniaturowa cewka indywidualna osadzana bezpośrednio na świecy zapłonowej